"Wiatr w kominku" jest wierszem, który - co do tego nie ma wątpliwości - uległ poprzez wieki poważnym zmianom, nie wiadomo jednak dokładnie, na czym zmiany te polegały i dlaczego je wprowadzono. Wielu uczonych uważa, że zmiany te są wynikiem zarówno naturalnej ewolucji języka, jak i stylistycznych innowacji. Mało wiadomo na temat historii powstania wiersza, niektórzy wierzą jednak, że odnosi się on do stwórcy życia na Faerunie. Są i tacy, którzy dowodzą, że jest to oda napisana przez wyznawcę jakiejś starożytnej religii. Zamieszczona tutaj pieśń jest popularnie śpiewana w Neverwinter, choć każdy region ma swą własną jej wersję.
Kiedy tak drżysz w ciemności i chłodzie,
Spójrz w ogień, a ujrzysz w iskier pochodzie
Me oko
Patrzące na ciebie.
Gdy w szponach wiatru zimnym uchwycie
Posłyszysz wilczej zgrai wycie
Pieśń ma
Dobiegnie ciebie.
I gdy w zamieci zgubisz drogę
Spójrz w górę, gdzie króluje orzeł.
Ma gwiazda
Lśni dla ciebie.
W czeluści lochu, czy na wietrznym szczycie
słów miłości słuchaj, które szepczę skrycie.
Myśli me
Są obok ciebie.
Nie jesteś porzucony.
Nie jesteś zapomniany.
Północ nie może cię pochłonąć.
Nie może zasypać cię śnieg.
Przyjdę do ciebie.
Faerun utonie w cieple
i na twarzach bogów zagości śmiech.
Lecz bacz na siebie, o kochany,
Gdyż prędko to nie stanie się.
0 komentarze:
Prześlij komentarz